लाओ अनि उनको हराएको घोडा: समय र भाग्यको खेल

हिमालको काखमा बसेको एउटा सानो, सुन्दर गाउँ थियो। त्यो गाउँमा लाओ नामका एकजना वृद्ध मानिस बस्थे। उनी धेरै बोल्दैनथे, तर उनको अनुहारमा सधैँ एउटा शान्त मुस्कान हुन्थ्यो। उनको साथमा एउटा अद्भुत सेतो घोडा थियो, जसको नाम उनले 'बिजुली' राखेका थिए। बिजुली साँच्चै नै बिजुली जस्तै थियो - छिटो, शक्तिशाली र सुन्दर। गाउँका सबैजना त्यो घोडाको तारिफ गर्थे। एक रात, ठूलो आँधी र तुफान आयो। बिहान हुँदा, लाओको गोठको ढोका भाँचिएको थियो र बिजुली त्यहाँ थिएन। खबर गाउँभरि फैलियो। "बिचरा लाओ!" एकजना छिमेकीले भने, "त्यति राम्रो घोडा हरायो। कस्तो दुर्भाग्य!" अर्कोले थप्यो, "मैले त पहिले नै भनेको थिएँ, यति राम्रो चिज सबैको आँखा लाग्छ। अब के गर्ने होला?" तर लाओले शान्त भावमा भने, "दुर्भाग्य हो कि सौभाग्य, कसले भन्न सक्छ र? समयले बताउला।" गाउँलेहरू उनको कुरा सुनेर हाँसे। "घोडा हराउनु पनि सौभाग्य हुन्छ र?" उनीहरूले सोचे। केही हप्ता बित्यो। एक बिहान, गाउँलेहरूले घोडाहरूको हिनहिनाहट सुने। डाँडाबाट धुलो उडाउँदै बिजुली दौडिँदै थियो, र उसको पछाडि जंगली घोडाहरूको...